Regulamin organizacyjny w podmiocie wykonującym działalność leczniczą

Biuletyn Informacyjny Wielkopolskiej Izby Lekarskiej w Poznaniu | nr 5 (220)

W ma­jo­wym nu­me­rze „Biu­le­ty­nu WIL” przyj­rzy­my się wy­mo­gom, ja­kim mu­si czy­nić za­dość re­gu­la­min or­ga­ni­za­cyj­ny. Nie wszyst­kie oso­by pro­wa­dzą­ce dzia­łal­ność lecz­ni­czą zda­ją so­bie spra­wę, że obo­wią­zek usta­le­nia ta­kie­go re­gu­la­minu spo­czy­wa nie tyl­ko na więk­szych pla­ców­kach, lecz tak­że na wszyst­kich „pod­mio­tach wy­ko­nu­ją­cych dzia­łal­ność lecz­ni­czą”. Ozna­cza to, że do­ty­czy on za­rów­no podmio­tów lecz­ni­czych (w tym SPZOZ-ów i wcze­śniej­szych NZOZ-ów), jak i in­dy­wi­du­al­nych oraz gru­po­wych prak­tyk le­kar­skich.

Re­gu­la­min or­ga­ni­za­cyj­ny ma okre­ślać spra­wy do­ty­czą­ce spo­so­bu i wa­run­ków udzie­la­nia świad­czeń zdro­wot­nych przez da­ny podmiot wy­ko­nu­ją­cy dzia­łal­ność lecz­ni­czą, nie­ure­gu­lo­wa­ne w usta­wie lub sta­tu­cie. Za­tem w re­gu­la­mi­nie nie ma po­trze­by du­blo­wa­nia re­gu­la­cji usta­wo­wych ani sta­tu­to­wych. W świe­tle obo­wią­zu­ją­cych prze­pi­sów obo­wią­zek utwo­rze­nia sta­tu­tu ma­ją je­dy­nie podmio­ty lecz­ni­cze nie­bę­dą­ce przed­się­bior­ca­mi.

Za­kres spraw, któ­re mo­gą zo­stać okre­ślo­ne w re­gu­la­mi­nie or­ga­ni­za­cyj­nym, jest za­tem sze­ro­ki, choć z za­ło­że­nia od­no­si się głów­nie do sfe­ry me­dycz­nej, a w du­żo mniej­szym stop­niu do kwe­stii or­ga­ni­za­cyj­nych i ad­mi­ni­stra­cyj­nych. Ka­ta­log za­gad­nień, któ­re ma­ją być w re­gu­la­mi­nie uję­te, ma cha­rak­ter otwar­ty, jed­nak po­win­ny w nim zo­stać ure­gu­lo­wa­ne co naj­mniej na­stę­pu­ją­ce kwe­stie:

1. fir­ma al­bo na­zwa podmio­tu,
2. ce­le i za­da­nia podmio­tu,
3. struk­tu­ra or­ga­ni­za­cyj­na przed­się­bior­stwa podmio­tu,
4. ro­dzaj dzia­łal­no­ści lecz­ni­czej oraz za­kres udzie­la­nych świad­czeń zdro­wot­nych,
5. miej­sce udzie­la­nia świad­czeń zdro­wot­nych,
6. prze­bieg pro­ce­su udzie­la­nia świad­czeń zdro­wot­nych z za­pew­nie­niem wła­ści­wej do­stęp­no­ści i ja­ko­ści tych świad­czeń w jed­nost­kach lub ko­mór­kach or­ga­ni­za­cyj­nych przed­się­bior­stwa podmio­tu,
7. or­ga­ni­za­cja i za­da­nia po­szcze­gól­nych jed­no­stek lub ko­mó­rek or­ga­ni­za­cyj­nych przed­się­bior­stwa podmio­tu oraz wa­run­ki współ­dzia­ła­nia tych jed­no­stek lub ko­mó­rek w ce­lu za­pew­nie­nia spraw­ne­go i efek­tyw­ne­go funk­cjo­no­wa­nia podmio­tu pod wzglę­dem dia­gno­stycz­no­-lecz­ni­czym, pie­lę­gna­cyj­nym, re­ha­bi­li­ta­cyj­nym i ad­mi­ni­stra­cyj­no­-go­spo­dar­czym,
8. wa­run­ki współ­dzia­ła­nia z in­ny­mi podmio­ta­mi wy­ko­nu­ją­cy­mi dzia­łal­ność lecz­ni­czą w za­kre­sie za­pew­nie­nia pra­wi­dło­wo­ści dia­gno­sty­ki, le­cze­nia, pie­lę­gna­cji i re­ha­bi­li­ta­cji pa­cjen­tów oraz cią­gło­ści prze­bie­gu pro­ce­su udzie­la­nia świad­czeń zdro­wot­nych,
9. wy­so­kość opła­ty za udo­stęp­nie­nie do­ku­men­ta­cji me­dycz­nej usta­lo­nej w spo­sób okre­ślo­ny w art. 28 ust. 4 usta­wy o pra­wach pa­cjen­ta i Rzecz­ni­ku Praw Pa­cjen­ta,
10. or­ga­ni­za­cja pro­ce­su udzie­la­nia świad­czeń zdro­wot­nych w wy­pad­ku po­bie­ra­nia opłat,
11. wy­so­kość opła­ty za prze­cho­wy­wa­nie zwłok pa­cjen­ta przez okres dłuż­szy niż 72 go­dzi­ny od osób lub in­sty­tu­cji upraw­nio­nych do po­cho­wa­nia zwłok na pod­sta­wie usta­wy o cmen­ta­rzach i cho­wa­niu zmar­łych oraz od podmio­tów, na któ­rych zle­ce­nie prze­cho­wu­je się zwło­ki w związ­ku z to­czą­cym się po­stę­po­wa­niem kar­nym,
12. wy­so­kość opłat za świad­cze­nia zdro­wot­ne, któ­re mo­gą być, zgod­nie z prze­pi­sa­mi usta­wy lub prze­pi­sa­mi odręb­ny­mi, udzie­la­ne za czę­ścio­wą al­bo cał­ko­wi­tą od­płat­no­ścią,
13. spo­sób kie­ro­wa­nia jed­nost­ka­mi lub ko­mór­ka­mi or­ga­ni­za­cyj­ny­mi przed­się­bior­stwa podmio­tu.

Nie spo­sób w tym miej­scu szcze­gó­ło­wo omó­wić wszyst­kich ele­men­tów re­gu­la­mi­nu. War­to jed­nak uczy­nić uwa­gę o cha­rak­te­rze za­sad­ni­czym, że wie­le z po­wyż­szych wy­ma­ga­nych ele­men­tów okre­ślo­no w spo­sób ma­ło pre­cy­zyj­ny, w tym po­przez po­słu­gi­wa­nie się po­ję­cia­mi nie­ma­ją­cy­mi usta­wo­wych de­fi­ni­cji. Nie ma na przy­kład w usta­wie jed­no­znacz­nej de­fi­ni­cji „za­kre­su udzie­la­nych świad­czeń zdro­wot­ny­ch” czy „miej­sca udzie­la­nia świad­czeń zdro­wot­ny­ch”. Z ko­lei wy­ni­ka­ją­cy z punk­tu 8 wy­móg okre­śle­nia wa­run­ków współ­dzia­ła­nia z in­ny­mi podmio­ta­mi mo­że nie mieć prze­ło­że­nia na prak­ty­kę, bo­wiem praw­nych moż­li­wo­ści wy­mu­sze­nia na in­nym podmio­cie współ­dzia­ła­nia w ce­lu za­pew­nie­nia cią­gło­ści udzie­la­nia świad­czeń. W sytuacji napotkania wątpliwości można skontaktować się z organizacją oferującą obsługę prawną podmiotów medycznych.

Pew­ne in­for­ma­cje za­war­te w re­gu­la­mi­nie mu­szą zo­stać po­da­ne do wia­do­mo­ści pa­cjen­tów: mo­wa o kwe­stiach wska­za­nych w punk­tach: 9, 11 i 12. Wia­do­mo­ści te po­da­je się do wia­do­mo­ści pa­cjen­tów „w spo­sób zwy­cza­jo­wo przy­ję­ty” – w prak­ty­ce naj­czę­ściej do­ko­nu­je się te­go po­przez wy­wie­sze­nie in­for­ma­cji na ta­bli­cy ogło­szeń w miej­scu udzie­la­nia świad­czeń zdro­wot­nych lub przez ich za­miesz­cze­nie na stro­nie in­ter­ne­to­wej podmio­tu.

Re­gu­la­min jest usta­la­ny przez kie­row­ni­ka podmio­tu wy­ko­nu­ją­ce­go dzia­łal­ność lecz­ni­czą. W związ­ku z tym, że w prak­ty­kach za­wo­do­wych nie funk­cjo­nu­je kie­row­nik, na­le­ży przy­jąć, że w te­go ty­pu podmio­tach po­wi­nien być on usta­lo­ny przez oso­bę pro­wa­dzą­cą prak­ty­kę.

W re­gu­la­mi­nach prak­tyk za­wo­do­wych nie okre­śla się kwe­stii, o któ­rych mo­wa w punk­tach 3, 6–8, 11 i 13. Co do podmio­tów pro­wa­dzą­cych dzia­łal­ność w ro­dza­ju świad­cze­nia am­bu­la­to­ryj­ne – w ich re­gu­la­mi­nach nie okre­śla się wy­so­ko­ści opłat, o któ­rych mo­wa w punk­cie 11. Na­le­ży za­uwa­żyć, że wy­mo­gi do­ty­czą­ce re­gu­la­mi­nu or­ga­ni­za­cyj­ne­go róż­nią się od wy­mo­gów, któ­rym miał od­po­wia­dać re­gu­la­min po­rząd­ko­wy na grun­cie po­przed­nio obo­wią­zu­ją­cej usta­wy o za­kła­dach opie­ki zdro­wot­nej. Ko­niecz­ne jest za­tem przy­ję­cie no­wych re­gu­la­minów, do­sto­so­wa­nych do ak­tu­al­nie obo­wią­zu­ją­cych wy­mo­gów.

Wpraw­dzie kon­tro­le w za­kre­sie usta­le­nia re­gu­la­mi­nu w podmio­cie wy­ko­nu­ją­cym dzia­łal­ność lecz­ni­czą nie zda­rza­ją się tak czę­sto, jak te do­ko­ny­wa­ne przez NFZ, tym nie­mniej trze­ba pa­mię­tać, że są one moż­li­we, a do ich prze­pro­wa­dza­nia upraw­nio­ny jest w szcze­gól­no­ści or­gan pro­wa­dzą­cy re­jestr (wo­je­wo­da lub okrę­go­wa ra­da le­kar­ska). W ra­zie uchy­bie­nia te­mu obo­wiąz­ko­wi or­gan ten mo­że w ra­mach za­le­ceń po­kon­trol­nych na­ka­zać stwo­rze­nie pra­wi­dło­we­go re­gu­la­mi­nu, a nie­wy­ko­na­nie ty­ch- że za­le­ceń mo­że pro­wa­dzić – przy­naj­mniej teo­re­tycz­nie – na­wet do wy­kre­śle­nia da­ne­go podmio­tu z re­jestru.